Schiavoni

Schiavoni Skjavoni
Schiavonka Tizianova slika iz 1510.

Schiavoni (od latinskog: Sclavi^[1] izvedeno od novo latinskog: Sclabo, Sclavo, iz grčkog: Σλάβος), je bio termin koji se u ranom srednjem vijeku po Apeninskom poluotoku ustalio za Slavene^[1], koji su zajedno sa Avarima provalili u zapadne rimske provincije Norik, Panoniju i Iliriju.

Područje na kojem su se naselili protezalo se od Drave, na sjeveru, planine Snežnik (Mons Albius) na zapadu, sve do Makedonije na istoku, skroz do jadranske obale i gradova koji su dobrim dijelom ostali u rukama romaniziranog stanovništva.

1. ↑ ^{1,0 1,1} „Schiavoni” (talijanski). Treccani Enciclopedia Italiana. Pristupljeno 13. 11. 2011.